Το μανιφέστο της βρόχινης τέχνης του Ρολάν Τοπόρ (αποσπάσματα)

Να συγκροτήσουμε ένα καλλιτεχνικό κίνημα, νέο και ενδιαφέρον, με στόχο να βρέχει όσο το δυνατόν περισσότερο στα έργα που θα δημιουργηθούν τα επόμενα χρόνια.

Αφού τα σύννεφα δεν σταματούν να σωρεύονται στον ορίζοντα και στις κεφαλές μας -όπως ισχυρίζονται οι πολιτικοί άνδρες- μοιάζει φυσιολογικό η τέχνη να μας ενημερώνει σχετικά. Οι καλλιτέχνες, αυτά τα υπερευαίσθητα μικρά όντα που αποτελούν μάρτυρες της εποχής τους, δεν πρέπει να παραμείνουν με τα πόδια στεγνά. Πρέπει να φέρουν τη βροχή.

Η βροχή θα γονιμοποιήσει τα αφυδατωμένα μας έργα. Και θα κάνει ν' ανθίσουν υπέροχα χρυσάνθεμα εκεί που σήμερα δεν φυτρώνουν παρά μόνο παλιόχορτα. Η αποσκληραμένη συνείδηση του κοινού θα διασταλεί εύκολα σαν μεταχειρισμένο σφουγγάρι. Οι καρδιές θ' ανοίξουν, τα δάκρυα της στοργής θα έρθουν να προσθέσουν τα ανθρωπιστικά τους ρυάκια στον πολιτιστικό κατακλυσμό που θα προκαλέσω.

Μοιάζω απλοϊκός;

Βρισκόμαστε στον εικοστό αιώνα, τι στο διάολο! Διαβάσαμε τον Φρόιντ και ξέρουμε πια ότι η βροχή είναι η μάνα. Ποιος καλλιτέχνης δεν θέλει να κραυγάσει "Μάνα!" όταν παρατηρεί τον κόσμο όπου ζει; Δεν πρόκειται για επιστροφή στη φύση, αλλά για μια τολμηρή βουτιά στον τετελεσμένο μέλλοντα. Και, προφανώς, για μια νέα ανακάλυψη της γυναίκας.

Η δουλειά δεν θα λείψει. Όλα θα γίνουν εξαρχής: γυμνά στη βροχή, πορτρέτα στη βροχή, ψάρια, μήλα, στρείδια στη βροχή, σκηνές εσωτερικού χώρου στη βροχή, σκηνές ερωτικές στη βροχή, επίσημες εικόνες στη βροχή, πόλεις στη βροχή, ήπειροι στη βροχή, κολάζ στη βροχή, υδατογραφίες στη βροχή...

Έφθασε πια η ημέρα που θα έρθει η βροχή. Ζήτω η βροχή! Ζήτω η Πρωτοπορία!

(Περισσότερα για τον Τοπόρ και ολόκληρο το μανιφέστο του)