O Bode Miller είναι, σύμφωνα με το περιοδικό που κρατάω στα χέρια μου, το «κακό παιδί του ski». Φαντάζομαι πως θα πρέπει να συμφωνήσω μαζί τους, καθώς το ski ποτέ δεν υπήρξε ψηλά στην λίστα των ενδιαφερόντων μου. Για να ακριβολογώ, το ski ποτέ δεν είχε θέση στην λίστα των ενδιαφερόντων μου.
Δεν ξέρω ποιος είναι ο Bode Miller αλλά το άρθρο λέει πως μεγάλωσε σε ένα σπίτι χωρίς νερό και ηλεκτρικό στα δάση του New Hampshire. Οι «ειδικοί» του αθλήματος του προσάπτουν πως έχει εντελώς ανορθόδοξο στυλ. Το χαρακτηρίζουν «εκκεντρικό» και «εκτός ελέγχου». Δεν μπορούν, όμως, να μην αναγνωρίσουν πως ο Miller «είναι ο κορυφαίος ski racer στον κόσμο».
Ο τύπος, λέει, αρνείται κατηγορηματικά να αλλάξει το στυλ του ενώ δεν φαίνεται να παίρνει κι από συμβουλές. «Δεν νομίζω πως υπάρχει κανείς, που να γνωρίζει καλύτερα από μένα τι θα με βοηθήσει» δηλώνει. «Με ξέρω ολόκληρη τη ζωή μου».
Δεν ξέρω ποιος είναι ο Bode Miller ούτε τι ακριβώς κάνει. Τον συμπαθώ, όμως. Τον συμπαθώ γιατί κάνει αυτό που θέλει, όπως, ακριβώς, το θέλει. Και το κάνει καλά. 2 χρυσά Ολυμπιακά μετάλλια, τέσσερα χρυσά σε παγκόσμια πρωταθλήματα και κάτι άλλες διακρίσεις –που ομολογώ δεν πολύκατάλαβα – κάτι πρέπει να σημαίνουν.
Δεν ξέρω αν ο Bode Miller είναι όντως σπουδαίος, αλλά τον συμπαθώ. Γιατί, κατά την διάρκεια των τουρνουά, δεν μένει σε ξενοδοχεία, όπως οι υπόλοιποι αθλητές του ski αλλά σε ένα αυτοκινούμενο. Γιατί δεν διστάζει να δηλώσει, μεταξύ άλλων, πως αυτό που επικρατεί στους Ολυμπιακούς Αγώνες είναι η εμπορευματοποίηση και η εμμονή για συγκομιδή μεταλλείων.
Τον συμπαθώ γιατί το άρθρο λέει πως είτε χάσει είτε κερδίσει το τέλος της ημέρας θα τον βρει να γελάει και πίνει μπύρες. Κι αυτό είναι σημαντικό.
Δεν ξέρω ποιος είναι ο Bode Miller αλλά το άρθρο λέει πως μεγάλωσε σε ένα σπίτι χωρίς νερό και ηλεκτρικό στα δάση του New Hampshire. Οι «ειδικοί» του αθλήματος του προσάπτουν πως έχει εντελώς ανορθόδοξο στυλ. Το χαρακτηρίζουν «εκκεντρικό» και «εκτός ελέγχου». Δεν μπορούν, όμως, να μην αναγνωρίσουν πως ο Miller «είναι ο κορυφαίος ski racer στον κόσμο».
Ο τύπος, λέει, αρνείται κατηγορηματικά να αλλάξει το στυλ του ενώ δεν φαίνεται να παίρνει κι από συμβουλές. «Δεν νομίζω πως υπάρχει κανείς, που να γνωρίζει καλύτερα από μένα τι θα με βοηθήσει» δηλώνει. «Με ξέρω ολόκληρη τη ζωή μου».
Δεν ξέρω ποιος είναι ο Bode Miller ούτε τι ακριβώς κάνει. Τον συμπαθώ, όμως. Τον συμπαθώ γιατί κάνει αυτό που θέλει, όπως, ακριβώς, το θέλει. Και το κάνει καλά. 2 χρυσά Ολυμπιακά μετάλλια, τέσσερα χρυσά σε παγκόσμια πρωταθλήματα και κάτι άλλες διακρίσεις –που ομολογώ δεν πολύκατάλαβα – κάτι πρέπει να σημαίνουν.
Δεν ξέρω αν ο Bode Miller είναι όντως σπουδαίος, αλλά τον συμπαθώ. Γιατί, κατά την διάρκεια των τουρνουά, δεν μένει σε ξενοδοχεία, όπως οι υπόλοιποι αθλητές του ski αλλά σε ένα αυτοκινούμενο. Γιατί δεν διστάζει να δηλώσει, μεταξύ άλλων, πως αυτό που επικρατεί στους Ολυμπιακούς Αγώνες είναι η εμπορευματοποίηση και η εμμονή για συγκομιδή μεταλλείων.
Τον συμπαθώ γιατί το άρθρο λέει πως είτε χάσει είτε κερδίσει το τέλος της ημέρας θα τον βρει να γελάει και πίνει μπύρες. Κι αυτό είναι σημαντικό.
