Παρασκευή, Ιανουαρίου 12, 2007

Underworld

Είναι κάτι που το σκέφτομαι πολλές φορές στο Μετρό. Τι μπορεί να συμβαίνει από πάνω; Σε τι ρυθμούς κινείται η πόλη, ενώ εγώ την διασχίζω υπογείως με τα ακουστικά στα αυτιά; Τι γίνεται εκεί έξω;

Αν δεν είμαι κουρασμένος ή δεν έχω εύκαιρο κάτι να διαβάσω και να ξεχαστώ, προσπαθώ να εξάγω συμπεράσματα για τον «έξω κόσμο» παρατηρώντας τους επιβάτες που ανεβαίνουν σε κάθε σταθμό. Βρεγμένα ρούχα και ομπρέλες σημαίνουν βροχή. Εύκολο αυτό. Μακρυμάλληδες, gothakia, indie προσωπάκια, που κατεβαίνουν στην Αττική, αντιστοιχούν σε συναυλία στο Gagarin. Ακόμη ευκολότερο.

Βαγόνια γεμάτα στολές, ξίφη, καπέλα και γάντια ισοδυναμούν με ολιγοήμερη άδεια από στρατιωτική σχολή. Πιτσιρίκια με μπαλόνια Μπόμπ Σφουγγαράκη αποτελούν ξεκάθαρη ένδειξη πως στο Σύνταγμα ή στην Πλατεία Κοτζιά πραγματοποιούνται κάποιου είδους εκδηλώσεις. Τα γκρουπ τουριστών που περιμένουν στο Σύνταγμα το τρένο προς Άγιο Αντώνιο σημαίνουν πως ο ρεσεψιονιστ κάποιου ξενοδοχείου στο Μεταξουργείο σε 3-5 λεπτά θα έχει πολύ δουλειά. Αν μοιράζεσαι την διαδρομή με μια διμοιρία ΜΑΤ, τότε σίγουρα είναι 17 Νοέμβρη και η πορεία μόλις ολοκληρώθηκε.*

Το σημερινό, πάντως, ούτε καν το υποψιάστηκα περνώντας από κάτω…



*Αληθινή ιστορία

35 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Όντως σχεδόν κάθε στάση "έχει" τους δικούς της επιβάτες. Ωραίο κείμενο.

VROXOPOIOS είπε...

Λογικό δεν είναι;

thanks.

Ανώνυμος είπε...

Ναι αλλά είναι τόσο καθημερινό που δε δίνεις σημασία.
Μετράς απλά τις 20 στάσεις που έχεις να κάνεις για να φτάσεις στον προορισμό σου.
Τι να πεις...

VROXOPOIOS είπε...

Συνήθως, ναι. Βυθίζεσαι στις σκέψεις σου, την μουσική σου, την κούραση σου και μετά αναδύεσαι στον "έξω κόσμο" βρίσκοντας σχεδόν ανακλαστικά την στάση σου...

Ανώνυμος είπε...

Σωστά. Πάντως για τον σημερινό ... θα βλέπουμε τις Η.Π.Α. από φωτογραφίες.

Ανώνυμος είπε...

Φαντάζομαι τις παπάρες που θα λένε τώρα οι Ευαγγελάτοι των ΜΜΕ για να μην πω για τους άλλους από την απέναντι μεριά του Ατλαντικού...

30nothing είπε...

Κι όλα αυτά ηχούν σα μουσική στα αυτιά σου ε; (βοηθούν και τα ακουστικά βέβαια). Ωραίος τίτλος και κείμενο.

Ανώνυμος είπε...

εγω παντως συνανταω συνεχεια γνωστους μου στο μετρο.σχεδον παντα.ακομα κι οταν δεν εμενα αθηνα αλλα ερχομουνα για μερικες μερες παντα καποιον συναντουσα!

VROXOPOIOS είπε...

@ptwsh:
Αν δεν μας βομβαρδίσουν κι όλας...

:-))

@mia wallace:
Δεν έχω παρακολουθήσει καθόλου τηλεόραση. Πάντως αν και 9.30 τα δελτία δεν έχουν τελειώσει ακόμη. Καταλαβαίνεις...

btw, 4:30-8:00 ήμουν στην Πλατεία Εξαρχείων και δεν υπήρχε ίχνος αστυνομικού. Δεν είναι λίγο περίεργο για την σημερινή ημέρα;

@allimiamera:
Ακριβως!:-)
υγ. ωραίο nick. Παυλίδης;

@sub_lolita:
Στο Μετρό έχω πέσει πάνω σε γνωστούς που έχω χάσει εδώ και χρόνια. "Μας φέρνει πιο κοντά" που λέει κι ένας φίλος..

Ανώνυμος είπε...

Χαιρετώ την όμορφη παρέα, και εσένα "Βροχοποιέ" και τους φίλους σου! Έπεσα εντελώς τυχαία πάνω στα κείμενα σου και ομολογώ ότι έχεις κερδίσει τη συμπάθεια μου, αν και κάπως παράδοξα!

Καλό βράδυ από την "αέρινη" Θεσσαλονίκη..

ΥΓ: Σε λίγο θα φοβόμαστε και την ίδια τη σκιά μας με αυτά που γίνονται!

VROXOPOIOS είπε...

Καλημέρα! Καλώς ήρθες!

Χαίρομαι που κέρδισα την συμπάθεια σου. Αλλά τι εννοείς όταν λές "κάπως παράδοξα";

Ανώνυμος είπε...

Ελπίζω να μην παρεξηγήθηκα με τα λόγια μου...
εννοώ ότι χωρίς να σε γνωρίζω, χωρίς να έχουμε μιλήσει, χωρίς να έχουμε ανταλλάξει απόψεις... έχεις κερδίσει τη συμπάθεια μου.

Το παράδοξο λοιπόν είναι ο τρόπος προσέγγισης.. δεν είναι και ο πιο κοινότυπος, δε συμφωνείς;

Αλλά στις ημέρες μας πλέον οι άνθρωποι επικοινωνούν, συμμερίζονται, αισθάνονται, πλησιάζουν ο ένας τον άλλον με διαφορετικά μέσα. Όπως και να έχει, το καλό είναι ότι οι ορίζοντες διευρύνονται!

Καλό απόγευμα!

VROXOPOIOS είπε...

Μάλλον θα πρέπει να συμφωνήσω.

Ζούμε την εποχή της διαμεσολαβημένης επικοινωνίας και των εικονικών κοινοτήτων. Πολλές φορές χτίζουμε συμπάθειες πανω σε "ψηφιακά αντίστοιχα" ανθρώπων που δεν έχουμε συναντήσει, που δεν ξέρουμε καν πως μοιάζουν.

Διαφορετικά μέσα, διαφορετικές εμπειρίες, διαφορετικές επαφές.

Και γω σε συμπάθησα. Κι ας μην ξέρω τίποτα για "σενα"

:-))

Ανώνυμος είπε...

Να είσαι σίγουρος ότι απέδωσες με τον καλύτερο τρόπο αυτό που περιέγραψα, αυτό που εννοούσα...

Θα τα λέμε συχνά λοιπόν, σε αυτόν τον "ψηφιακό τόπο συνάντησης", που μόνο ψεύτικος, απρόσωπος ή άψυχος ΔΕΝ μπορεί να χαρακτηριστεί.

:)

atg είπε...

kai ti kala na ksekinousan etsi ta enimerwtika deltia ...

VROXOPOIOS είπε...

@just a dream:

Θα σε περιμένω!
:-)

@atg:
Μaybe Someday

(The Cure)

Ανώνυμος είπε...

στο μετρό μ' αρέσει να παρατηρώ τα πρόσωπα. και να μαντεύω τις ιστορίες του καθενός μέσα από το βλέμμα, τα ρούχα, τις κινήσεις

Ανώνυμος είπε...

εγω σήμερα σκεφτομουνα οτι θα 'θελα να ακολουθήσω κάποιον απο τους επιβάτες που θα μου κινήσει την περιέργεια και να δω που παει, που μένει, τι κανει κλπ
χιχιιι

Ανώνυμος είπε...

Ύποπτο "sub_lolita" να το προσέξεις.. μπορεί αυτό να χτυπάει το καμπανάκι της επαγγελματικής αποκατάστασης που ποτέ να μην έχει περάσει από το μυαλό σου (βλ. ντετεκτιβ!) ή κάτι άλλο που αυτή τη στιγμή δεν είμαι σε θέση να ερμηνεύσω!

Φταίνε τα μερικά ποτηράκια παραπάνω σαγκριά που ήπια.. τι να πεις!

Καλό βραδάκι σε όλους!
;-)

VROXOPOIOS είπε...

@πάσταφλωρα:
Κάθε επιβάτης σαν ήρωας μυθιστορήματος.
Ενδιαφέρον "παιχνίδι"!
:-))

@sub_lolita:
Μου φαίνεται το παρατραβάς!:-))

Μην βρεθείς και πίσω απο τα κάγκελα!!

Αλήθεια, τι θα σου κινούσε την περιέργεια σε τέτοιο βαθμό;

@just a dream:
Αφού εσύ ήπιες παραπάνω χθες βράδυ, γιατί ξύπνησα έγώ με hangover??

;-))

Καλημέρα!

Ανώνυμος είπε...

@vroxopoios
Εσύ καλά ξύπνησες... εγώ που ξέχασα να ξυπνήσω?!
Άσε.. άσε..
Εύχομαι μια όμορφη και ήσυχη Κυριακή σε όλους.. έτσι πρέπει!
:-)

Ανώνυμος είπε...

Βροχοποιε εχεις ενα απο τα αγαπημενα μου μπλογκ.
Ωραια κειμενα,ωραια θεματα,ωραιο τεμπλειτ,ωραιες εικονες.Ολα προσεγμενα και καλοσχεδιασμενα.
Και βεβαια πολυ ωραιος τιτλος:βροχοποιος!
Αρχιζω και σε διαβαζω με ενδιαφερον!
Ισως εχεις το αγαπημενο μου μπλογκ!

VROXOPOIOS είπε...

@just a dream:
Οι ευχές σου φαίνεται πως επαληθεύτηκαν. Εξαιρετικά όμορφη ημέρα η σημερινή!

@anisixos:

Ίσως...να με κανείς να κοκκινίζω!

;-)

thanks και υπομονή με τις καταλήψεις.

Ανώνυμος είπε...

Δυστυχώς, μάλλον ξέχασα να το ευχηθώ και για μένα.. :-/

"Something has to change.
Undeniable dilemma.
Boredom's not a burden anyone should bear"

VROXOPOIOS είπε...

"keep digging till u feel something"

Ανώνυμος είπε...

:)))

Ανώνυμος είπε...

ναι!αυτο είναι!βρήκα γιατί δε θα γίνω ποτέ μια καλή αρχιτέκτονας!επειδη κατα βάθος θέλω να γίνω ντετέκτιβ!ευχαριστω just a dream εσένα και τις σαγκρίες σου(κι εγώ τρελαινομαι για σαγκρια) χαχαχααα
Δεν ξέρω αν θα μου κινούσε κατι συγκεκριμένο την περιέργεια πάντως βροχοποιέ...μάλλον το πόσες πολλές διαφορετικές ζωές,ιστορίες,μυστικα(!?)που ποτέ δεν ανακαλύπτεις χωράει ένα βαγόνι...

VROXOPOIOS είπε...

μυστικά,ε; να μια σκέψη ντετέκτιβ!

;-)

Ανώνυμος είπε...

σήμερα καθόντουσαν δυο κοριτσάκια απέναντι μου στον ηλεκτρικό και κοίταγαν έξω όλο ενθουσιασμό λες και δεν είχαν ξαναμπεί ποτέ.και σε καθε στάση έλεγαν τι ωραια!ακόμα και στους σταθμούς που είναι τελείως αδιάφοροι και δε βλέπεις και κάτι αυτα λέγανε τι ωραία!όσο πιο μακριά τόσο πιο ωραία!απο που αραγε??πάντως τελικά το μετρό δε μου αρέσει, ο ηλεκτρικός μ'αρέσει πολύ περισσότερο!

VROXOPOIOS είπε...

και δεν σου κίνησαν την περιέργεια να τα ακολουθήσεις;

:-))

Ανώνυμος είπε...

ναι αλλά ήμουν κουρασμένη και ήθελα να πάω σπιτι!! :)

Ανώνυμος είπε...

Δεν έχω μπει ακόμα στο μετρό της Αθήνας.Δεν έτυχε αλλά δεν το επιδίωξα κιόλας.
Μου αρέσει και μένα να παρακολουθώ τους ανθρώπους και να πλάθω ιστορίες με το μυαλό μου..Ποιοι είναι,πού πάνε,πώς είναι η καθημερινή τους ζωή.
Όταν μεγαλώσω,θα γίνω σκηνοθέτις.
:)

VROXOPOIOS είπε...

Και σεναριογράφος!

Ανώνυμος είπε...

Μοιάζουν οι ζωές μερικών από μας με τους επιβάτες του Μετρό. Προσηλωμένες στον προορισμό τους, βαθιά κάτω από τη ζωή που κυλάει λίγα μέτρα παραπάνω. Τι καλά θάταν να μπορούσαμε και πάνω νά 'μαστε και κάτω την ίδια στιγμή...

VROXOPOIOS είπε...

Λίγη προσπάθεια θέλει μόνο..