Το αρθρίδιο είναι χωμένο στην 178η σελίδα του περιοδικού. «Περήφανα γηρατειά» ο τίτλος του. Αναφέρεται στον πρώτο προσωπικό δίσκο του Keith Richards, «Talk is cheap». Τα λόγια είναι φτώχια λέει η κιθάρα των Rolling Stones.
«Βάλτε το δίσκο στο πλατώ, αφήστε αυτόν τον βρωμόγερο να σας παρασύρει στα ποιο χυδαία, γοητευτικά, παθιασμένα φανκ ροκ που ακούσαμε τελευταία. Ο μόνος από τους εναπομείναντες γερόλυκους που μπορεί να είναι υπερήφανος για όσα έκανε και θα κάνει» γράφει ο (ανώνυμος) συντάκτης.
Είναι ένα παλιό Κλίκ που έπεσε τυχαία χέρια μου. Νοέμβρης 1988 γράφει στο εξώφυλλο. Το Coktail με τον Τομ Κρουζ δεν έχει προβληθεί ακόμη στην Ελλάδα και στην σελίδα με τις προτάσεις κάποιος γράφει για κάτι undergrοund πάρτι, που γίνονται στου Ψυρρή. «Παλιά σπίτια, σκοτεινά συνεργεία με κατεβασμένα ρολά, γκρεμισμένα σπίτια. Μεταπυρηνικά πάρτι σε σκηνικό για Ρίντλευ Σκοτ και Μπλέηντ Ράνερ». Το «And Justice for All…» βρίσκεται στην στήλη με τις νέες κυκλοφορίες και εγώ είμαι ένα μικρό παιδάκι στις πρώτες τάξεις του σχολείου.
19 χρόνια μετά ο Keith ετοιμάζεται για γυρίσματα, ο Tom και οι Metallica φαντάζουν ξοφλημένοι και του Ψυρρή μόνο underground δεν μπορεί να χαρακτηριστεί
Εγώ έχω γίνει blogger.
19 σχόλια:
Τι όμορφο...
Μου θυμίζει τσίγκινο κουτί με παιδικά παιχνίδια χωμένο στην εσοχή ενός τοίχου για χρόνια (βλ. Αμελί).
Όταν πια το ανακαλύπτεις "τίποτα δεν έχει αλλάξει και τίποτα δεν είναι όπως παλιά..."
Κάπως έτσι. Ο κόσμος γυρνάει, η ζωή προχωράει, κάπου εκει μέσα είσαι κι εσύ. Το παρόν ήταν κάποτε το μέλλον, το παρελθόν ήταν παλιά η ζωή σου. Αλλά πάντα υπάρχουν σταθερά σημεία αναφοράς...
Ναι, τα τεκνά των Βορείων Προαστίων (ΒΠ) έχουν γίνει μαμάδες και τα περήφανα γηρατειά still rock. Και τα ΒΠ όμως έχουν ανακαλύψει κόλπα. Εκεί να δεις περήφανο γηρατειό κάποτε. Θα περπατάς στην Κηφισιά και θα νομίζεις ότι παίζεις στην ταινία "From Dusk Till Dawn"!
Τόσο πολύ;
Ο κόσμος γυρνάει, η ζωή προχωράει, κάπου εκει μέσα είσαι κι εσύ. Το παρόν ήταν κάποτε το μέλλον, το παρελθόν ήταν παλιά η ζωή σου. Αλλά πάντα υπάρχουν σταθερά σημεία αναφοράς...
post apo mono tou compliments to the shef
κι επειδή αυτές τις μέρες είμαι Πάτρα, θα σου πω μια...τοπική ρήση των τελευταίων μηνών:ότι απομένει είναι μέλλον..!:)
"το μέλλον είναι ήδη εδώ"
σύχρονη αστική παροιμία
"Το παρόν ήταν κάποτε το μέλλον, το παρελθόν ήταν παλιά η ζωή σου."
..πολύ όμορφα λόγια!
Είναι όμως άραγε το παρόν σου, αυτό που φανταζόσουν στο παρελθόν ότι θα είναι το μέλλον σου?
Μάλλον δεν έχει καμία σημασία.. γιατί όπως και να έχει, η πορεία είναι αυτή που σε κάνει ο άνθρωπος που είσαι ΤΩΡΑ! Μαθαίνει κανείς...
Είσαι οι εμπειρίες σου, οι χαρές σου, οι πίκρες σου, τά λάθη σου..
Είσαι οι επιλογές σου...
Είμαι η επανάληψη των λαθών μου...
I am "just a fading fucking reminder of who I used to be"
ο κιθ βρωμόγερος τότε, 19 χρόνια πριν, βρωμόγερος και σήμερα. τελικά μερικές αξίες παραμένουν σταθερές στο χρόνο.
@τίποτα:
Είναι κι αυτό μια επιλογή...
@trent:
i am guessing there is somebody who can "make it all go away"
@pastaflora:
μερικά πράγματα δεν αλλάζουν ποτέ..
:-)
κ α λ η σ π ε ρ ε ς στο παρόν και στο μέλολον!!!
Καλησπέρα φίλε!
φαντάζεσαι;
Κατά τα Arena, Wired & Interview, το Κλικ τότε, μίλησε αυτή τη γλώσσα, για πρώτη φορά στην Ελλάδα.
τηρουμένων των αναλογιών πάντα..
E,ναι. Στα έντυπα ευρείας κυκλοφορίας, αναφέρομαι.
Δημοσίευση σχολίου