Τρίτη, Μαρτίου 21, 2006

...διψάμε για ουρανό


Ένα τεράστιο καρβέλι,
μια πελώρια φρατζόλα ζεστό ψωμί
είχε πέσει από τον ουρανό

ένα παιδί με πράσινο κοντό βρακάκι
και με μαχαίρι
έκοβε και μοίραζε στον κόσμο γύρω

όμως και μια μικρή,
ένας μικρός άσπρος άγγελος κι αυτή
μ’ ένα μαχαίρι έκοβε και μοίραζε
κομμάτια γνήσιο ουρανό

και όλοι τώρα τρέχαν σ’αυτή,
λίγοι πήγαιναν στο ψωμί
όλοι τρέχανε στον μικρό άγγελο που μοίραζε
ουρανό

Ας μην το κρύβουμε
διψάμε για ουρανό!


Μίλτος Σαχτούρης-Το ψωμί (από την συλλογή «Τα φάσματα ή Η χαρά στον άλλο δρόμο»)


Υγ. 21 Μαρτίου, Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης

3 σχόλια:

VROXOPOIOS είπε...

Όντως πολύ ενδιαφέρον.
Ευχαριστώ.

Ανώνυμος είπε...

το λατρεύω αυτό το ποιήμα!!!

VROXOPOIOS είπε...

Και καλά κάνεις...