Μερικά είδη θαλάσσιου αστερία έχουν τη δυνατότητα να αναπαραγάγουν τα χαμένα άκρα τους. Μπορούν να δημιουργήσουν μέχρι κι έναν ολόκληρο νέο βραχίονα. Θα πρέπει, όμως, το κεντρικό μέρος του σώματος τους να είναι άθικτο, να μην έχει υποστεί αυτό κάποια ζημιά.
Κάπως έτσι προσπαθώ να ζω κι εγώ. Θέλω το κεντρικό μέρος του «σώματος» μου να παραμένει άθικτο. Τίποτα να μην κατορθώνει να το πληγώσει.
Κι εγώ να έχω την δυνατότητα να αναδημιουργώ τα χαμένα άκρα μου. Να γιατρεύω τις επιφανειακές πληγές μου.
Οι κακεντρεχείς θα πουν ότι κάτι παρόμοιο κάνουν και τα φίδια. Έχω αποφασίσει, εκ των προτέρων, όμως, να τους αγνοήσω .
Υγ. Επέστρεψα
8 σχόλια:
Καλό κουράγιο φίλε...
και ψιτ! αν μάθεις πώς γίνεται πεστο και σε μένα που το κεντρικό μέρος εκτίθεται ανεπανόρθωτα...
σ' ευχαριστώ
Αυτά δεν διδάσκονται!:-))
ναι αλλά μεταδίδονται! όχι;
Τα φίδια απλά αλλάζουν πουκάμισο. Οι αστερίας αναγεννούν το άκρο τους. Τους ζηλεύω.
@άρχοντας Κώστας: Ναι...Μάλλον...Νομίζω..Δεν Ξέρω
@lysippos: Κι εγώ...
Αστερία....γεια :-)
(ξαφνιάστηκα όμορφα)
κι εγώ το ίδιο...
Δημοσίευση σχολίου