Είναι κάτι μικρά δρομάκια πάνω από την Αιόλου. Μεταξύ Κλαυθμώνος και Ερμού, Κοτζιά και Πλάκας. Πεζόδρομοι συνήθως. Η Αγίου Μάρκου, η Καλαμιώτου, η Πραξιτέλους. Τα βράδια μεταμορφώνονται σε έρημους τόπους. Δεν κυκλοφορεί σχεδόν κανείς. Μαγαζιά με φτηνά ρούχα, εσώρουχα και αξεσουάρ μοιάζουν να κοιμούνται έχοντας κατεβάσει ρολά. Οι μικροπωλητές, που τα πρωινά φωνάζουν όσο πιο δυνατά μπορούν, έχουν εξαφανιστεί. Κάπου-κάπου ο υποτυπώδης φωτισμός σου επιτρέπει να διακρίνεις κάποιους άστεγους που κοιμούνται μπροστά στις βιτρίνες.
«Μα που μας πας από δω;». Η συνηθισμένη ερώτηση διατυπωμένη αυτήν την φορά ξημερώματα Σαββάτου, κάπου μεταξύ 4:30-5:00, φεύγοντας από το Underworld και κατευθυνόμενοι προς το Pop στην Κλειτίου. «Θα δεις» η συνηθισμένη απάντηση διατυπωμένη αυτήν την φορά μπροστά στην ταμπέλα «Μανόλης Χάρος- Τιμές Θανάτου». Αν στρίψουμε αριστερά θα δούμε τα παιδιά που πίνουν μπύρες στο πεζοδρόμιο μπροστά στο Pop. Αν συνεχίσουμε ευθεία θα βρούμε την κατάληψη των ΕΜΜΕ.
«Μα τι δρομάκια είναι αυτά;»
«Είναι κάτι μικρά δρομάκια πάνω από την Αιόλου. Και είναι η αγαπημένη μου διαδρομή τα βράδια στην Αθήνα».
21 σχόλια:
Απαιχτα ναι!!! Παντελώς παρακμιακά. Αλλος κόσμος. Ιδίως την νύχτα.
χαίρετε βροχοποιέ. Φιλιά. :)
Παρακμιακά αλλά πάντα όμορφα.
χαίρετε Χνούδι. Φιλιά!
Δεν θα τα έλεγα παρακμιακά. Εντάξει αυτή η λέξη έχει περάσει και με μια πιο "φιλική" χροιά στην καθημερινή μας γλώσσα, αλλά και πάλι δεν θα τη χρησιμοποιούσα για να περιγράψω αυτό που τουλάχιστον καταλαβαίνω ότι περιγράφεις...
Θα έλεγα απεναντίας, κάτι σαν "μικρές διαδρομές στο χρόνο".
Γιατί πιστεύω ότι κάπου-κάπου σε γυρνάνε προς τα πίσω όπως περνάς... Έχω περάσει κι εγώ από εκεί ακριβώς (κι από άλλα αντίστοιχα) και κάπως έτσι νοιώθω... :-)
Μάλλον έχεις δίκιο yannisd. Ίσως το "παρακμιακά" είναι λίγο σκληρή λέξη...Το καλό, όμως, είναι πως κατάλαβες τι εννοούσαμε εγώ και το Χνούδι όταν την χρησιμοποιούσαμε...
καλά μου παιδιά. Ενα χνούδι δεν θα μπορούσε να πει την λέξη με την κακή έννοια. Ποτέ των ποτών :)
Τα λατρεύω τα μέρη αυτά. Οπως και τα παρακμιακά μπαράκια :Ρ
εμ το άτιμο το ξημέρωμα στην Αθήνα είναι μοναδικό....να έρθω ξανά;
@χνούδι: Εγώ ήμουν βέβαιος απο την αρχή, οτι δεν το είπες με κακή έννοια.
υγ. όπως είδες την "έκλεψα" την φωτό. :-))
@global: υπάρχει περίπτωση να μην έρθεις;
Εεε, να ρωτήσω κάτι?
Είναι ένα μέρος, κάπου εκεί που λες μάλλον, που σερβίρει μόνο μπριζόλες, και είναι πολύ φημισμένο?
Με έχουν πάει κάποια φορά, είναι εντελώς απλό, περισσότερο σαν μπουγατσάδικο παρά σαν εστιατώριο, όπου σχεδόν σερβίρεσαι μόνος σου, και πάνε οι πάντες... Ανοιχτό της ώρες της αγοράς.
Μήπως το ξέρεις?
Ευχαριστώ, και συγνώμη για το άσχετο του σχολίου...
Δυο μαγαζιά ξέρω σε αυτό το στύλ. Τον Τέλη και τον Μινόταυρο. Και τα δυο είναι στην Ευρυπίδου. Στον πιο τρελό και πιο όμορφο παράλληλα δρόμο του κέντρου. Μάλλον ένα απο αυτά λές...
Τα πάντα είναι πιο όμορφα την νύχτα...
Τέλειο post.
;)
«Μα που μας πας από δω;» Πόσες φορές δεν το έχω ακούσει! ;))))
Κι εμένα αυτά τα δρομάκια είναι οι αγαπημένες μου διαδρομές! Και σιχτιρίζω που είμαι κορίτσι και όσο να'ναι δεν είναι και ότι καλύτερο για να γυρνοβολάω μόνη μου νυχτιάτικα...
αλήθεια πέρασες καμιά βόλτα από τη σχολή τώρα στις καταλήψεις??
ή σκοπεύεις να περάσεις;
@muse: πόλυ χαίρομαι, που τα δρομάκια αυτά αποτελουν αγαπημένες διαδρομές και για σενα, για έναν άνθρωπο, που (όπως φαίνεται απο τα posts του) έχει ένα ιδιαίτερο βλέμμα και μια άλλη οπτική για αυτήν την πόλη.
:-)
@βροχούλα: πέρασα για λίγο το βράδυ της Παρασκευής. Ίσως ξαναπεράσω αύριο-μεθαύριο. Εσύ πηγαίνεις;
poly emmetikoi mazeytikame edo e? lol...
kai ontos kai ena mou aresoun aytes oi diadromes.. nomizo oti oloi exoume zisei mia super empeiria ta vradia otan perpatame stin athina.... ssssssttt... min to peite... kai afiste tous allous na xtipiountai sto akrotiri....
Απο τα ΕΜΜΕ κι εσύ blueboy;Τι μαθαίνει κανείς..Εγώ πάντως έχω τελειώσει απο το 2004.
Η Αθηνα τη νυχτα ειναι υπεροχη(μη σου πω και τη μερα)!!! Και απο ψηλα αν τη δεις μοιαζει σα μανουαλι... Οταν ανεβαινω στο αγαπημενο μου λοφο και την κοιταζω νιωθω τοσο, μα τοσο δυνατος και ταυτοχρονα τοσο, μα τοσο μικρος...
Οσο και να την βρίζουμε, στην πραγματικότητα, την αγαπάμε αυτήν την "γρια πουτάνα" την Αθήνα, dead_poet
"Γρια πουτανα που ξυριζει τα ποδια της, γιναμε αρρωστοι απο αυτηνα ολοι, ψυχομαμα που σκοτωνει τα αγορια της, ειναι παραξενη αυτη η πολη..." Παρολα αυτα τη λατρευω αυτην την πολη και τωρα που σου γραφω ετοιμαζομαι για μια νυχτερινη βολτα με το αυτοκινητο και το ραδιοφωνο να παιζει...
Καλα να περνας!
Επίσης Dead Poet!
Δημοσίευση σχολίου