Δεν συνηθίζω να βλέπω ταινίες, τις οποίες επιλέγουν να δουν και κυρίες, που έχουν προ πολλού καβατζάρει τα 60. Χθες το βράδυ, όμως, το Αττικόν ήταν γεμάτο από τέτοιες. Επίσημα ρούχα, πολλά χρυσαφικά, περπάτημα αγκαζέ. Όλο το πακέτο.
Η προβολή είχε φιλανθρωπικό χαρακτήρα. Ειδάλλως δεν νομίζω πως θα επέλεγαν να δουν μια γερμανική ταινία, που ασχολείται με την (πραγματική) ιστορία της δολοφονίας ενός νεαρού από τρεις φίλους του. Με την δράση να εξελίσσεται σε ένα σκοτεινό, απογυμνωμένο σκηνικό και με, μόλις, δυο ηθοποιούς να παίζουν όλους τους ρόλους. Κι ούτε πιστεύω είχαν δει το American History X και την περίφημη σκηνή με το πεζοδρόμιο, που αναφερόταν συχνά πυκνά στην χθεσινή ταινία.
Μέσα στην αίθουσα αναρωτιόμουνα πώς είναι δυνατόν να ζουν την ζωή τους έτσι. Να πηγαίνουν σε μέρη που δεν τους λένε τίποτα, να παριστάνουν πως νοιάζονται για πράγματα, που τις αφήνουν αδιάφορες, να βρίσκονται σε χώρους, όπου δεν έχουν τίποτα κοινό με τους μισούς και παραπάνω από τους παρευρισκόμενους. Ένιωσα ανακουφισμένος για την δική μου ζωή και την κατά πολύ μικρότερη ηλικία μου.
Αλλά τα πράγματα, τελικά, δεν είναι τόσο απλά. Εσύ που το διαβάζεις τώρα αυτό είσαι σίγουρος πως δεν ζεις κατ’ αυτόν τον τρόπο; Γιατί εγώ δεν βάζω και το χέρι μου στην φωτιά για τον εαυτό μου. Υπάρχουν στιγμές που τα πράγματα είναι ακριβώς έτσι. Και το κακό είναι πως δεν βοηθάω καν κάποια ευαίσθητη μερίδα του πληθυσμού…
34 σχόλια:
H φωτό είναι καρέ απο την (χθεσινή)ταινία Der Kick
συγνωμη αλλά που με ενδιαφέρει εμένα είναι αν θα έρθει ο ντούσαν στην παιανία!!!έχεις καμιά πληροφόρηση βροχοποιέ???
Δεν είναι κακό να ζεις κατ'αυτόν τον τρόπο κάπου κάπου. Εχει και το γούστο του θα έλεγα. Το πρόβλημα είναι να ζεις συνέχεια έτσι...
@μ.π: θα΄ρθει. Αλλά, ίσως, κι αυτός στην Παιανία να νιώθει σαν ηλικιωμένη κοσμική κυρία σε προβολή "κουλτουριάρικου" κινηματογράφου.
@debby: αυτό με το πρόβλημα το κατάλαβα. Αυτό με το γούστο,όχι..Θα' θελες να επεκταθείς λίγο..
Ολοι οι κοινωνικοι θεσμοί επιβάλουν να ζεις με αυτό τον τρόπο. Αν το έχεις συνειδητοποιήσει αυτό, νομίζω μπορείς να το απολαμβάνεις επιπλέον χωρίς να αισθάνεσαι άσχημα γιατί δεν ζεις αληθινά.
Για την ακριβεία νομίζω ότι όλες αυτές τις παραστάσεις που καλούμαστε να λάβουμε μέρος σαν μέρος του καστ δεν πρέπει να τις παίρνουμε στα σοβαρά. Και όλα θα είναι καλά.
χμ..."Αφου δεν μπορείς να το αποφύγεις, χαλάρωσε κι απόλαυσε το" σαν να λεμε...
τώρα που το σκέφτομαι δεν έχεις κι άδικο.
Αυτό μου θυμίζει και θεατρικές παραστάσεις τύπου 'Καθαροί Πια' (Sarah Kane) σε σκηνοθεσία Βογιατζή που έβλεπες θεατές σαν αυτούς/ές που περιγράφεις κι έλεγες "μα καλά είχαν ιδέα περι τίνος επρόκειτο πριν έρθουν;" και στη μέση της παράστασης την έκαναν με ελαφρά πηδηματάκια πιθανώς μονολογώντας "την επόμενη φορά θα πάμε να δούμε Ντενίση!"
"Γιατί εγώ δεν βάζω και το χέρι μου στην φωτιά για τον εαυτό μου. Υπάρχουν στιγμές που τα πράγματα είναι ακριβώς έτσι"
Χρειάζεται...1.εκτιμάς τα "καλά" και 2.μέσα από καταστάσεις που κατακρίνεις, ενω τις ζείς, "βρίσκεις" τον εαυτό σου.
ΥΓ:και τα 4 τελευταία post είναι εκπληκτικά!!!! Μπράβο ρε φίλε! ;-)
@mia wallace: Οι χθεσινές κυρίες, όμως, έκατσαν και την είδαν ολόκληρη την ταινία. Βέβαια, μετά πρέπει να ακολούθησε η καθιερωμένη "αναμνηστική" φωτογραφία των μελών του συλλόγου με την σεναριογράφο και τον υπεύθυνο του φεστιβάλ!
@verde: "Χρειάζεται...1.εκτιμάς τα "καλά" και 2.μέσα από καταστάσεις που κατακρίνεις, ενω τις ζείς, "βρίσκεις" τον εαυτό σου."
Τα προσπαθώ. Και τα δυο.
υγ. thanks ρε. να'σαι καλά.
Τελικά ήταν καλή " Η κλωτσιά" ; Ως ταινία κοινωνικού προβληματισμού πετυχαίνει το στόχο της;
Σχετικά με τις κυρίες δεν έχω να πω πολλά. Το φαίνεσθαι...the horror- the horror. Αν η ταινία άρεσε σε μερικές, τότε όλα καλά. Το ανησυχιτικό είναι ότι κάποια άτομα μεγάλης ηλικίας είναι πιο ανοιχτόμυαλα και πιο ανοιχτά σε ερεθίσματα από 20χρονους που γι' αυτούς ο κινηματογράφος αρχίζει και τελειώνει με το χόλιγουντ.
Αλλά και πάλι, περί ορέξεως ουδείς λόγος!!
@numb 2006: Είναι πολύ ενδιαφέρουσα ταινία και πιστεύω πως ναι, εκπληρώνει τον στόχο της. Σε κάνει να αναρωτιέσαι για την κατάσταση που επικρατεί 40 μόλις χιλιόμετρα από τα μεγάλα αστικά κέντρα, για την υποβάθμιση των περιφερειών, την φτώχια, την ανεργία, την κοινωνία των 2/3. Σου γεννά σκέψεις για το «τέλος των ιδεολογιών» (“πολλοί ακροδεξιοί τώρα το έχουν γυρίσει στο hip-hop και την techno” χαρακτηριστική ατάκα από μια κατάθεση) ενώ κατορθώνει να μην δεις τους δολοφόνους σαν τέρατα αλλά σαν θύματα με τη σειρά τους της πραγματικότητας. Τέλος ,η κατάρρευση του λεγόμενου «υπαρκτού σοσιαλισμού» και οι αλλαγές που επέφερε στις κοινωνίες μας η ολοκληρωτική σχεδόν επικράτηση του «αντίπαλου» μοντέλου είναι ένα ακόμη θέμα, που αναδύεται.
Συγνώμη για την φλυαρία αλλά όντως αυτή η ταινία με έκανε να σκεφτώ πολλά πράγματα. Για αυτό και στο post δεν στάθηκα τόσο πολύ στα ερεθίσματα που μου γέννησε το έργο αυτό κάθε αυτό αλλά σε εκείνα που είχαν πηγή τον κόσμο που το παρακολούθησε. Σε αντίθετη περίπτωση θα έγραφα τρελό «σεντόνι». Το καταλαβαίνεις κι από αυτό εδώ το comment φαντάζομαι.
Υγ. πολύ καλό το blog σου
Σε ευχαριστώ που έγραψες γι'αυτη την ταινία σιγουρα θα την δώ,χαιρομαι και πού επεκτάθηκες και στο σχολιό σου περισσότερο.Οσον αφορά το άρθρο σου πιστεύω οτι τα πράγματα δεν είναι πάντα όπως φαινονται, μπορεί να εκπλαγείς.Βέβαια το σχόλιο της debby "Ολοι οι κοινωνικοι θεσμοί επιβάλουν να ζεις με αυτό τον τρόπο" με βρίσκει αντίθετη σε τόσα πολλά επίπεδα!
Την δείχνει ξανά την Παρασκευή 29/9 (Απόλλων cinemax class - 23:00). Αν μπορείς πήγαινε.
Όσο για υπόλοιπα, τα πράγματα δεν είναι σχεδόν ΠΟΤΕ όπως φαίνονται. Το χω μάθει πια…
αυτό που με σοκάρει με αυτές τις κυρίες είναι η λεγόμενη "ενοχική φιλανθρωπία".
τρέχουμε σε φιλανθρωπικές εκδηλώσεις για να φανούμε ή/και να διασκεδάσουμε την πλήξη μας και από την άλλη είμαστε τύρρανοι με το υπόλοιπο περιβάλλον μας.
σκύβουμε πάνω στα κακόμοιρα τα παιδάκια που πείνανε και απολύουμε από τις επιχειρήσεις μας για ψύλλου πήδημα...
πάνω από όλα όμως είναι αυτή η πλήξη και η υπερηφάνεια που κουβαλάνε. θλιβερό.
"θλιβερό"
Η πλέον κατάλληλη λέξη για αυτό που περιγράφεις.
Υπάρχει και μια άλλη παράμετρος, την οποία δεν φαίνεται να αντιλαμβάνεται. Ότι όταν αυτές είχαν την δικιά σου ηλικία να γούσταραν να βρίσκονται σε τέτοιου είδους "εκδηλώσεις", και γι'αυτές απλά να είναι η φυσική συνέχεια. Το μόνο που άλλαξε, δηλαδή, είναι η ηλικία τους. Εκτός και αν αποφάσισες από τώρα ότι στα εξήντα σου θα κλειστείς σπίτι και δεν θα βγάζεις ούτε τον σκύλο βόλτα.
Μπορεί και να μην έχεις άδικο. Υπάρχουν πολλά πράγματα, που ίσως να μην τα αντιλαμβάνομαι σωστά. Άλλωστε όπως γράφω και πιο πάνω "τα πράγματα δεν είναι σχεδόν ΠΟΤΕ όπως φαίνονται".
Εγώ έτσι το είδα, έτσι το σκέφτηκα, έτσι το έγραψα. Μπορεί και να μην είναι η πραγματικότητα. Εμένα, πάντως, δεν μου φάνηκαν στον φυσικό τους χώρο.
Όσο για τα τελευταίο, οφείλω να ομολογήσω πως ο μακροπρόθεσμος σχεδιασμός δεν είναι η αγαπημένη μου ασχολία.
Δες εδώ: http://vroxopoios.blogspot.com/2006/05/blog-post_19.html
Μου φαίνεται πως οι κυρίες που περιγράφεις εσύ κι αυτές, στις οποίες αναφέρομαι εγώ δεν ταυτίζονται. Πρόκειται για διαφορετικές περιπτώσεις. Ούτες όλες οι κυρίες αυτής της ηλικίας είναι σαν τις "δικές" μου, ούτε όλες μοιάζουν με τις "δικές" σου. Κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός (τρελό κλισέ,ε;)
υγ. μπράβο σου για αυτό που κάνεις
"είναι δέσμευση, είναι δουλειά"
θα ήθελα, αλλά δεν ξέρω αν μπορώ να ανταποκριθώ...
Λυπάμαι πολύ αλλά ο Redondo δεν ήταν αμυντικό χαφ!!
ΕΛΕΟΣ!!!
sorry λάθος post πήγαινε για το πιο πανο με τον Redondo (όπως καταλάβατε προφανώ
sorry again!!!(αλλά ακόμα δεν είναι αμυντικό χαφ χεχεχεχε)
Φαντάζομαι πως το "ο όρος «αμυντικό χαφ» μάλλον τον αδικεί" δεν σου κάνει, ε;
anyway, κι εγώ λυπάμαι αλλά ο Redondo στα χαρτιά ήταν "αμυντικό χαφ". Άσχετώς αν ήταν πάρα πολύ καλός. Αμυντικό χαφ, άλλωστε, είναι και ο Pirlo ξέρεις. Όχι μόνο ο Gattuso.
υγ. O Mumm Ra καλά;
Τι να πω μάλλον έχεις μπερδέψει τους όρους δεν πειράζει όμως!Θα ήθελα να μάθω ποια είναι τα χαρτιά αυτά που λένε ψέματα και παραπλανούν τον κοσμάκη γιατι σίγουρα δεν είναι αμυντικό χαφ ούτε ο Redondo ούτε ο Pirlo να μου έλεγεσ Davids να το καταλάβω δεν είναι ότι κάνουν τιν ίδια δουλειά.
υγ.Μπα έχει καιρό να βγει από την πυραμίδα του, έιναι δύσκολο να είσαι ο κακός, πολλές ευθύνες και σχέδια για την κατάκτηση του κόσμου...
οκ. ας δεχτούμε πως τα "χαρτιά" παραπλανούν, εγώ έχω μπερδέψει τους ρόλους και αμυντικά χαφ είναι μόνοι όσοι τρέχουν ασταμάτητα και μοιράζουν τακλιν αριστερά-δεξιά.
Για σένα, ο Pirlo και ο Redondo τι είναι; δεκάρια ???
υγ.Την Cheetara την βλέπεις καθόλου; Είναι το ίδιο ωραία όπως παλιά;
AA ο Pirlo kai o Redondo κάνουν τακλιν??σε ποιο πλανήτη?ούτε στη Thundera δεν γίνεται αυτό!!!παίζουν πίσω από τουσ επιθετικούς δλδ σε μια θεση που έπαιζε ο Zidan, Kaka, Deco!!είναι όπω λέμε επιθετικά χαφ!
υγ.δεν μπορείσ να τη δεισ τρέχει ακόμα το ίδιο γρήγορα!
λοιπόν
α) o Pirlo και ο Redondo δεν κάνουν τάκλιν. Το έγραψα και πιο πάνω λέγοντας οτι αμυντικά χαφ δεν είναι μόνο όσοι κάνουν τακλιν και τρεχουν συνέχεια
β) ποτέ στην ζωη τους δεν έχουν παίξει πισω απο τους επιθετικούς όπως ο Zidane και ο Kaka
γ)παίζουν πισω απο τα επιθετικά χαφ. πχ. ο Pirlo παίζει πίσω απο τον Kaka στην Μίλαν, πίσω απο τον Τoti στην (μουντιαλική) Εθνική Ιταλίας
δ) Ο όρος "επιτελικό χαφ" θα σε ικανοποιούσε καλύτερα; Είναι παίχτες που παίζουν μπροστά απο την άμυνα και όργανώνουν το παιχνίδι απο πιο πίσω απο τα "δεκάρια"
υγ. Αλήθεια στην Thundera τι σύστημα παίζουν; Ακόμα 4-5-1 με τον Liono μοναδικό προωθημένο;
Αμυντικό χαφ είναι αυτό που μαρκάρει άρα κάνει και τάκλιν για τί αλλιώς να λεγόταν και αμυντικό.
Έπαιζαν πίσω από τους επίθετικούς ή τουλάχιστον εκεί είναι η φυσική τους θέση (αν έχεις και Κακα και Pirlo αλλάζεις το σύστημα φυσικά)και άσε που δεν υπάρχει πλέον ο όροσ δεκάρι!Το επιτελικό είναι πιο σωστός όρος (επιτελικό χαφ είναι όντως πίσω από τους επιθετικούς με επιτελικές προυποθέσεις όπως το λέει και η λέξη άλλωστε)Άσε που ο Pirlo βγήκε πρώτοσ στις ασιστ στο μουντιάλ άρα τροφοδοτούσε συνέχεια τους επιθετικούς.
υγ.η THUNDERA διαλύθηκε αλλά πριν διαλυθεί έπαιζαν 4-2-3-1 με προωθημένο τον Jaga (στα νιάτα του)
"Η ομάδα είχε συνηθίσει να παρατάσσεται με 4-2-3-1 με τον Λίπι. Να προσέχει την άμυνα, αλλά ταυτόχρονα να μπορεί να επιτεθεί με παραπάνω παίκτες, όταν έχει την μπάλα. Η χρησιμοποίηση ουσιαστικά και τρίτου αμυντικού χαφ (Πίρλο) με ικανότητες μπαλαντέρ ήταν το «κλειδί». Αυτό που κατάφερε να ταιριάξει για την Ιταλία σε κάθε πόρτα που έβρισκε μπροστά της."
Χρήστος Σωτηρακόπουλος στην σημερινή SportDay (http://www.sport-fm.gr/news.jsp?newsID=60776). Anyway, ψιλοβαρέθηκα γιατί όλο τα ίδια και τα ίδια λέμε και κανένας από τους δυο μας δεν φαίνεται να πείθεται από τον άλλο.
Γεια χαρά, λοιπόν, και φιλιά σε Wilykit and Wilykat, τα δυο εξτρέμ σας. Πάντα έβγαζαν τις καλύτερες σέντρες
Willykit kai Willykat!
Δεν παιζαμε με σέντρες μόνο με μπαλιές σε κενό χώρο και προσωπικές ενέργειες
Γεια χαρα..
«κι αν κάνεις να κοιτάξεις σ' αυτόν ή τον άλλον καθρέφτη,
πίσω απ' την σκόνη και τις ραγισματιές,
διακρίνεις πιο θαμπό και πιο τεμαχισμένο το πρόσωπό σου,
το πρόσωπο σου που άλλο δε ζήτησες στη ζωή παρά να το κρατήσεις
καθάριο κι αδιαίρετο».
Ένα απόσπασμα από τη σονάτα του Ρίτσου, αφιερωμένο για εκείνους τουλάχιστον που προσπαθούν να κρατήσουν το πρόσωπό τους καθάριο και αδιαίρετο. Άσχετα από το αποτέλεσμα, επιτυχές ή όχι.
δεν σε προλαβαίνω...
Απλά ήταν πολλά τα καλά κείμενα και πολλά αυτά που θα ήθελα να πω. Το παράκανα;
και λίγα είπες. Σ'ευχαριστώ πάρα πολύ.
Δημοσίευση σχολίου