Τρίτη, Μαΐου 30, 2006

Όπλο

Κάποιοι φαίνεται να πιστεύουν πως οφείλεις να ζεις σε ένα διαρκές παρόν. Να κινείσαι μέσα σε ένα «σήμερα», αποσυνδεδεμένο από κάθε χθεσινό ίχνος. Σε ένα «τώρα» τελείως ανεξάρτητο από το παρελθόν.

«Δεν γίνεται αλλιώς» σου λένε. «Δεν έχεις άλλη επιλογή». Επιβιώνουν αυτοί που προσαρμόζονται, βλέπεις . Αυτοί που έχουν μάθει να ξεχνάνε. Ως εκ τούτου θα πρέπει κι εσύ να αντιμετωπίζεις τις αναμνήσεις σου με τον κατάλληλο τρόπο. Να είσαι έτοιμος να τις διαγράψεις, να τις απλοποιήσεις, να τις διαμορφώσεις κατά το δοκούν. Δικές σου είναι στο κάτω-κάτω.

Η μνήμη είναι ένα όπλο-λένε- και ως τέτοιο πρέπει να φροντίζεις να το στρέφεις στην σωστή κατεύθυνση. Είναι κάποιες φορές –συνεχίζουν- που ο κάθε δρόμος οδηγεί στο να σκοτώσεις το «παρελθόν» σου. Πρέπει να κλείσεις τα μάτια , να τα ξεχάσεις όλα και να «πυροβολήσεις».

Σύμφωνοι. Τον κίνδυνο της εκπυρσοκρότησης, όμως, πως τον αντιμετωπίζεις;

10 σχόλια:

GLOBAL είπε...

Den ginetai.Kanei mpam kai kserw pws den tha me skotwsei.Alla tha me gamhsei ston pono.Meta exw thn melania.Molis fugei o ponos ths, tote emfanizontai oles oi apoxrwseis tou mwv.Sto telos kitrinizei kai ginetai ksana sto xrwma tou dermatos.Mexri to epomeno mpam.Apopse metraw apeires melanies.Mpam mpam.

VROXOPOIOS είπε...

Συνεχείς "πυροβολισμοί" λοιπόν; Αυτή είναι η μόνη επιλογή; Το μόνο που μας μένει είναι να "σκοτώνουμε", "τραυματίζοντας" παράλληλα τους εαυτούς μας;

Έχω μπερδευτεί τόσο πολύ...

GLOBAL είπε...

O eautos einai traumatismenos apo oles tis empeiries,stigmes,klp pou exw zhsei. Mazi me auta einai kai gematos agaph,omorfia kai kati na prosmenei.
Otan to pistoli purovolei, suxna einai mia upenthimhsh na mou pei "malaka NeFeLi exeis aluta sunaisthhmata mesa sou, gia pona ligo mhpws kai lutrwtheis sto telos".
Se purovolw me auta pou sou lew Vroxopoie?
Den to thelw, an einai na strepsw to pistoli pros emena.
:-)

Blonde είπε...

Έχω συμφιλιωθεί με το παρελθόν...όλα έχουν σκοπό σε αυτή τη ζωή δεν νομίζετε?? Κάθε εμπόδιο για καλό!!!

VROXOPOIOS είπε...

Συμφιλιωνόμαστε ή υποκρινόμαστε;
Προχωράμε ή απλά προσπαθούμε;
"Νιώθουμε παράφορα και ζούμε αδιάφορα";*
"Forget or Forgive?"**


Γενικά μιλάω Lianne. Δεν υπονοώ κάτι για σένα...

*Σωκράτης Μάλαμας
**Iron Maiden (θυμήθηκα τα νιάτα μου)

Xνούδι είπε...

το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να συμφιλιωθείς με το παρελθόν.
Ολες οι άλλες λύσεις μόνο "τραύματα" προκαλούν.

καλησπέρες

VROXOPOIOS είπε...

Τώρα τελευταία νιώθω αλεξίσφαιρος Global...

VROXOPOIOS είπε...

Ίσως να μπορούν και τα "τραύματα"να οδηγήσουν στην συμφιλίωση.

Καλησπέρα Χνούδι

Ανώνυμος είπε...

...να ζεις σε ένα διαρκές παρόν?μπα...χλωμό αυτό!Θες δε θες (κάποιες στιγμές τουλάχιστον)παρελθόν,παρόν και σκέψεις για το μέλλον γίνονται ένα,σου έρχονται στο μυαλό όλα μαζί, κάνεις πράξεις,πρόσθεση, αφαίρεση, πολλαπλασιασμό, διαίρεση...αλλά δεν βγάζεις πουθενά!Και τότε είναι που αποφασίζεις να βγάλεις το 45άρι(αυτό χρησιμοποιούμε εμεις εκει κάτω...) και να αρχίσεις να πυροβολέις Λάθη του παρελθόντος!Όμως, αν δεν υπήρχαν κι αυτά τα λάθη θα ήμασταν οι ίδιοι τώρα???Ωχ, μπερδεύτηκα...{στέλνω και την "πρώτη" μου στην ανανεωμένη σου σελίδα:"Αγάπη είναι να συγχωρείς αυτό που σε πληγώνει, να λες μια μέρα τελείωσε μια άλλη ξημερώνει" αφιερωμένη σε όσους τώρα τη δαβάζουν... }

VROXOPOIOS είπε...

Νομίζω τα είπες όλα φίλε Μ.Π.!Έστω κι αν δεν έβαλες την υπογραφή σου κι έστω κι αν είσαι -δικαιολογημένα- πικραμένος απο τα χθεσινοβραδυνά!!(inside joke). Δεν μπορούμε να σβήσουμε το παρελθόν. Δεν πρέπει και να ζούμε, όμως, σε αυτό.