Ναι, το ξέρω.
Το ξέρω πως από Δευτέρα θα γυρίσουμε πάλι σε αυτά. Θα μιλάμε πάλι για deadlines, για αυξήσεις, για περισσότερες ώρες δουλειάς. Για την κούραση από τις μετακινήσεις, για τον Φλεβάρη, που προβλέπεται «ζόρικος». Το ξέρω πως θα φεύγουμε από τα σπίτια μας το πρωί και θα γυρίζουμε αργά το βράδυ. Το ξέρω πως για να κάνουμε αυτά που πραγματικά μας αρέσουν θα πρέπει να παραμελούμε τις υποχρεώσεις μας.
Αλλά ας μην ασχοληθούμε και σήμερα με αυτά. Γιατί σήμερα έχει ήλιο. Μπορεί να κάνει ψύχρα αλλά έχει ήλιο. Και βαριέμαι. Θέλω να πιω φραπέ με πολλά παγάκια, να βγω έξω, να γελάσω. Θέλω να μιλήσουμε για συναυλίες, για το αν οι Arctic Monkeys είναι τόσο καλοί όσο λένε, για καλοκαιρινές διακοπές. Θέλω να θυμηθούμε ιστορίες από το σχολείο, βλακείες που κάναμε στα 18 μας , ταινίες που είδαμε και μισήσαμε.
Θέλω να είναι μια -ακόμη- «κανονική» μέρα, λοιπόν. Μια ακόμη μέρα στον κόσμο μας, στον κόσμο μου- πες το όπως θες.
Και από Δευτέρα θα την βρω πάλι την άκρη. Πάντα την βρίσκω.
2 σχόλια:
Και σήμερα Κυριακή να κάνουμε τα χθεσινά πάαααλι! Ήδη τη φραπεδιά την τίμησα ;-) Monday can waaaaaait... till another daaaaay....
Η ειρωνία είναι το comment σου εμφανίστηκε μόλις την Τρίτη, όταν και ανανέωσα το blog...
Δημοσίευση σχολίου