Το αγαπημένο μου κομμάτι από τους Tool. O Maynard Keenan με την μάσκα του, ο Adam Jones ανέκφραστος κι εγώ στριμωγμένος ανάμεσα σε πιτσιρικάδες που κάνουν moshing χωρίς να υπάρχει λόγος. Σάββατο βράδυ στο Ελληνικό μαζί με άλλους 10-11. 000 έχουμε αντέξει τον άθλιο ήχο των Mastodon και σηκωνόμαστε στις μύτες για να δούμε το laser-show και τις βίντεοπροβολές.
Schism. Σχίσμα, διαίρεση, διαφωνία, δυσαρμονία. Ίσως η καταλληλότερη λέξη για να περιγράψει την κατάσταση του κοινού μετά την συναυλία. Άλλοι εκστασιασμένοι, άλλοι απογοητευμένοι. Ο κακός χώρος, οι απαιτήσεις των Tool να μην τους φωτογραφίζει το κοινό, οι δυσκολίες στην είσοδο και την έξοδο δεν πέρασαν απαρατήρητες. Μια βόλτα σε blogs και fora το επιβεβαιώνει.
Δεν ήταν η συναυλία που μας άλλαξε την ζωή. Δυστυχώς ή ευτυχώς έχουμε πάει και σε άλλες καλύτερες. Είδαμε, όμως, ζωντανά ένα από τα μεγαλύτερα rock/metal συγκροτήματα του κόσμου σε μια σχετικά καλή φάση του.
Δεν μας χάλασε.
8 σχόλια:
what took you so long?
stuff...
Tool Rules!
θα συμφωνήσω...
πειράζει που δεν γνωρίζω το συγκρότημα αυτό???
Θα σκεφτώ την τιμωρία σου κατά την περίοδο των εορτών!
Αχ... τι βραδιά και αυτή!!
Μπορεί να μην την ευχαριστήθηκα αλλά όπως και να έχει... a dream came true :)
Ήταν απωθημένο πολλών ετών, όντως!
Δημοσίευση σχολίου