Γράμμα

Φίλε,

Έξω όλα είναι –σχεδόν- όπως τα άφησες. Μόνο που έχει καλοκαιριάσει και τα κορίτσια, ως συνήθως, μοιάζουν πιο όμορφα. Φέτος, μάλιστα, πρέπει να έχουν αποφασίσει μαζικά να ντύνονται -κατά κύριο λόγο- σε αποχρώσεις του κίτρινου. Χαρούμενα καναρίνια έχουν πλυμμηρίσει την πόλη. Πίνουν καφέ στην Πλάκα και κατεβαίνουν για ποτά στο καινούργιο μπαράκι της Αιόλου, που συνεχώς ξεχνάω το όνομα του.

Κατά τα αλλά, στου Ψυρρή έχει ακόμη κόσμο και στα bar της Αβραμιώτου εξακολουθεί να επικρατεί το αδιαχώρητο. Οι φίλοι σου είναι ακόμη φίλοι σου, οι γονείς σου δεν έχουν αλλάξει, το κρεβάτι σου παραμένει αναπαυτικό. Τα ρακόμελα διατηρούν την γεύση που θυμόσουν από παλιά και το γέλιο σου είναι όσο δυνατό ήταν κι ένα μήνα πριν.

Για τα «σχέδια/όνειρα» σου θα σου γράψω κάποια άλλη φορά. Δεν έχω χρόνο τώρα. Κι αυτά παραμένουν, όμως, ως έχουν. Τουλάχιστον μέχρι τη στιγμή, που γράφονται αυτές οι αράδες.

Να σε προσέχεις,

Με εκτίμηση,

Ο Εαυτός σου.