Σάββατο, Νοεμβρίου 25, 2006

Stoned

Είναι μια από τις τελευταίες σκηνές της ταινίας. Το «φάντασμα» του Brian Jones επισκέπτεται τον (μάνατζερ) Tom Keylock. «Το πρόβλημα σου ήταν πως δεν ήσουν ποτέ ευτυχισμένος» λέει ο τελευταίος. Ο -νεκρός- Jones, όμως, έχει έτοιμη την απάντηση:«Κάνεις λάθος Tom. Κάποια στιγμή ήμουν ευτυχισμένος.

Είχα ένα πρόβλημα, όμως, με την ευτυχία…Ήταν βαρετή».


Ο Brian Jones ήταν ιδρυτικό μέλος των Rolling Stones. Αυτοκαταστροφική προσωπικότητα σταδιακά έθεσε τον εαυτό του εκτός συγκροτήματος. Λίγες μέρες μετά την «απόλυση» του βρέθηκε νεκρός στην πισίνα του σπιτιού του. Κάποιοι μιλάνε για δολοφονία. Ήταν μόλις 27 ετών.

18 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

the original Rollin' Stone...

Dawkinson είπε...

Για ένα ανήσυχο πνεύμα η κατάσταση ευτυχίας είναι βαρετή. Ο δρόμος της προσωπικής ανέλιξης και των ανακαλύψεων δεν είναι βατός.Είναι γεμάτος εμπόδια που σε κρατούν σε εγρήγορση και σε κρατούν ζωντανό. Keep walking.

Ανώνυμος είπε...

Μπορεί να του ήταν δύσκολο να ζήσει.

Sleeper in Metropolis είπε...

Δεν την βαριέσαι την ευτυχία.
Απλά δεν την καταλαβαίνεις.
Όταν την έχεις.

VROXOPOIOS είπε...

@serpent:

Indeed!!

@dawkinson:

Τον Jones πάντως δεν τον κράτησαν ζωντάνό...Αν και για να είμαστε ειλικρινείς, μόνος του έβαζε εμπόδια στον δρόμο του. "Ήμουν πάντα ο χειρότερος εχθρός μου" έλεγε.

@gitsaki: Μπορεί και όχι.

VROXOPOIOS είπε...

@muse:

Διάνα!!!

Κι εγώ αυτό πιστεύω!

Ανώνυμος είπε...

περίεργο...Θα έπαιρνα όρκο οτι κι εσύ βαρετή την βρίσκεις την ευτυχία..

Ανώνυμος είπε...

καλημέρα σε όλους!!!

Ανώνυμος είπε...

καλημέρα,
είναι πολλοί αυτοί που έχουν βαρεθεί την ευτυχία?

Ανώνυμος είπε...

Νομίζω ότι συχνά την ευτυχία την ανακαλύπτουμε ετεροχρονισμένα. Γυρνάμε πίσω και συνειδητοποιούμε "τότε ήμουν ευτυχισμένος". Ίσως επειδή το ανακαλύπτουμε συγκριτικά με άλλες καταστάσεις.Το βρίσκω αρκετά θλιβερό. Την ευτυχία πρέπει να την απολαμβάνεις ζεστή και αχνιστή, γι' αυτό και καλό είναι να έχεις τα μάτια σου ανοιχτά για να τη δεχτείς. Πολλές φορές γινόμαστε ευτυχισμένοι απλά και μόνο προσμένοντας την ευτυχία. Ο καλός μας κύριος Φάμελος θα συμφωνούσε:
"Η ευτυχία είναι αυτό που περιμένουμε να 'ρθει"...

VROXOPOIOS είπε...

@the soul from upstairs:

Μην βιαστείς να ποντάρεις αλλού τα χρήματα σου...

@μ.π.:

Καλημέρα, ρεμάλι!:-)

@ελένη:

Αρκετοί.

VROXOPOIOS είπε...

@silenzio:

Δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω. Απο την στιγμή που το λέτε εσύ και ο αγαπητός κ. Φάμελος, αποκτά μεγαλύτερη βαρύτητα απο τις απόψεις του κ. Brian Jones!!

:-))

Ανώνυμος είπε...

@silenzio & vroxopoios
"την ευτυχία δε μπορούμε να την προσμένουμε, παρά μόνο να τη θυμόμαστε..."
Είναι μικρές στιγμές...φευγαλέες. Είναι στιγμές όμως που μπορείς να την αιχμαλωτίσεις, για λίγο, να τη συνειδητοποιήσεις, να νιώσεις το σαρωτικά ζεστό συναίσθημα που μπορεί να χαρίσει...τη στιγμή που όλα μοιάζουν όμορφα, γιατί είναι πολύ απλά...
Ο αγαπητός σε όλους μας Φάμελλος έχει πει ότι συνηθίζουμε να εξωραίζουμε το παρελθόν, τις αναμνήσεις μας. Ήταν στ' αλήθεια ευτυχία ή αποκύημα της κατασκευαστικής μας μνήμης;
Τελικά πιστεύω ότι η ευτυχία δεν είναι συγκρίσιμο μέγεθος, δεν κρίνεται εκ του αποτελέσματος ή δια απολογισμού. Την νιώθουμε και όταν τη ζούμε, αλλά είμαστε πολύ πλεονέκτες, πολύ αχάριστοι, τη θεωρούμε πολύ δεδομένη για να το παραδεχτούμε. Ξέρουμε όμως πώς είναι γι' αυτό και διαρκώς "περιμένουμε να' ρθει"
για μια ακόμη φορά...

VROXOPOIOS είπε...

Η ευτυχία είναι ούτως ή αλλως αποτέλεσμα κατασκευαστικης νοητικής διαδικασίας. Είναι συναίσθημα. Δεν είναι κατάσταση.Το μυστικό της είναι γραμμένο σε αυτοσχέδιες συνταγές». Δεν υπάρχουν "αντικειμενικα κριτήρια", δεν μπορείς να την δουλέψεις στην προπόνηση.

Ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να σε κάνει ευτυχισμένο.

Και ίσως για αυτό πολλές φορές δεν καταλαβαίνεις καν οτι είσαι ευτυχισμένος...

Ανώνυμος είπε...

@breakwater:
Νομίζω ότι λέμε ακριβώς το ίδιο πράγμα. Ακριβώς επειδή είμαστε αχάριστοι χάνουμε την ευτυχία μέσα από τα χέρια μας. Και τη βρίσκουμε μέσα από θλιβερούς απολογισμούς λες και είναι συγκρίσιμο μέγεθος. Τη βιώνουμε αναδρομικά και -όπως σε όλα τα αναδρομικά - υφιστάμεθα τις κρατήσεις: λιγότερος ενθουσιασμός, λιγότερη αυθεντικότητα - άσε που τη δεδομένη στιγμή μπορεί να μη τη χρειάζεσαι όσο τότε. Πιστεύω ότι ακόμα κι αν δεν είμαστε σίγουροι πρέπει να χαρακτηρίζουμε μια κατάσταση όμορφη την ώρα που συμβαίνει και να τη βιώνουμε ως τέτοια. Το πολύ πολύ μετά να ανακαλύψουμε ότι κάναμε λάθος. Σιγά το πράγμα. Η άλλη ζημιά είναι μεγαλύτερη.
Αυτό το περίφημο carpe diem πρέπει κάποια στιγμή να βγει από τα λευκώματα και να γίνει πράξη.

VROXOPOIOS είπε...

"Πιστεύω ότι ακόμα κι αν δεν είμαστε σίγουροι πρέπει να χαρακτηρίζουμε μια κατάσταση όμορφη την ώρα που συμβαίνει και να τη βιώνουμε ως τέτοια"

Ωραίο σαν θεωρία, δύσκολο στην εφαρμογή.

Ανώνυμος είπε...

@vroxopoios:

Όπως και να 'χει, η θετική σκέψη βοηθάει.

VROXOPOIOS είπε...

όντως...