Μπορεί να κάνω λάθος αλλά μου φαίνεται πως στην πραγματική ζωή δεν υπάρχει χώρος για ανιδιοτελή αγάπη. Δεν μπορώ να πιστέψω πως υπάρχουν άνθρωποι που αγαπάνε χωρίς να περιμένουν ανταπόδοση, που αδιαφορούν για το τι «παίρνουν πίσω».
Σίγουρα. κανείς δεν μπορεί να σβήσει την αγάπη σου. Το πιστεύω αυτό. Κανείς δεν μπορεί να την εξαφανίσει. Κανείς δεν μπορεί να την κάνει να μην υπάρχει. Ούτε καν εκείνος που την αρνείται.
Δέχομαι, επίσης, ότι αγαπάς πρώτα και κύρια για τον εαυτό σου. Για να καλύψεις το δικό σου κενό. Γιατί έχεις ανάγκη να νιώσεις κάτι εσύ
Ποιος, όμως, μπορεί να ξεπεράσει το «εγωιστικό γονίδιο»; Ποιος μπορεί να αγαπάει χωρίς να αγαπιέται και αυτό να του αρκεί; Κι αυτό να μην το πληγώνει;
Ποιος αντέχει να «θυσιάζεται» για τις «αμαρτίες» των άλλων;
Εγώ πάντως όχι…
11 σχόλια:
Χαίρομαι που το παραδέχεσαι, διότι έτσι είναι η πραγματικότητα. Η ανιδιοτελής αγάπη υπάρχει στα παραμύθια και την Καινή Διαθήκη.
Οταν δίνουμε κάτι, πρέπει να πάρουμε κάτι. Οχι απαραίτητα ισόποσο, αλλά πάντα υπάρχει συναλλαγή.
Οποιος δεν το παραδέχεται είναι ένας ψευταράς του κερατά.
Δεν έχετε γίνει ακόμη μητέρα, είμαι σίγουρη... ;-)
Δεν θα ήταν απλά όμορφο να δίνουμε??? Να δίνουμε όλοι και ΟΛΑ!!!
Κι έτσι αν όλοι δίνουμε, ΟΛΟΙ ΠΑΙΡΝΟΥΜΕ...
...Απλά μαθηματικά....
Μια κοινωνία αγγέλων...
...Back to reality...
Η αγάπη, εξ'ορισμού, είναι ανιδιοτελής. Σε όλες τις μορφές της. Είτε είναι ερωτικές είτε γονικές.
Υποθέτω ότι δεν έχεις παιδιά. Εντάξει. Αλλά να υποθέσω ότι δεν έχεις ερωτευτεί ποτέ ; !
@lysippos: ίσως και να μην είναι ψεύτης. ίσως απλά να είναι πολύ τυχερός!
@mirandolina: προφανώς :-)
@an-architect: Θα ήταν αλλά ...back to reality...
@anonymous: Αυτή είναι μεγάλη συζήτηση. Το μόνο σίγουρο είναι πως δεν μου αρκεί μόνο να δίνω αγάπη. Θέλω και να παίρνω. Εγωιστικό, ίσως, αλλά είναι μια ανάγκη και αυτό. Πρέπει να το παραδεχτείς. Όσο για τα παιδιά έχεις δίκιο, όντως δεν έχω και δεν ξέρω. Για αυτό το το θεωρώ και πολύ πιθανό να έχω αναθεωρήσει σε 5-10 χρόνια.
Btw, ο πίνακας είναι "H δυσπιστία του Θωμά" του Καραβάτζιο
Να υποθέσω κι εγώ ότι κρίνετε εκ των ιδίων τα αλλότρια.
Στη σιγουριά σας.
Στη σχεσούλα σας.
Στα παιδάκια σας.
Μπράβο σας! Είστε ευτυχείς.
Βγάλτε τώρα τις παρωπίδες και δείτε 2 μέτρα πέρα από τη μύτη σας, αν υπάρχει ανιδιοτέλεια.
Με βάση τις προσωπικές μας εμπειρίες και προσλαμβάνουσες πιστεύω κρίνουμε/ερμηνευουμε όλοι τα πράγματα. Λογικό δεν είναι;
το να δινεις αγαπη απλα...δεν φτανει...δεν θα την παρεις ποτε πισω
για να παρεις αγαπη πρεπει να ΕΙΣΑΙ αγαπη...
και το να εισαι αγαπη ειναι η φυσικη κατασταση της υπαρξης...
ολα τα αλλα ειναι απλα οδοντοκρεμες και κρυβουν απο πισω φοβο..αυτο δηλαδη που εχουμε επιλεξει σαν κατασταση υπαρξης
Όποιος δίνει κάτι παίρνει.!!!¨Οσο περισσότερα δίνεις, τόσα περισσότερα παίρνεις.!!!
Πιστεύω πως η μόνη ανιδιοτελής αγάπη που έχει κάποιος είναι αυτή της μάνας.!!Το αναφέρω ως γιος.!:) :)
Δεν ξερω αν πρακτικά μπορεί να επιτευχθεί αυτή η ανιδιοτελής αγάπη.!!Πιστεύω πως το να ερωτευεσαι εναν άνθρωπο δίχως να περιμένεις αντάλλαγμα, αυτό είναι ανιδιοτελής αγάπη.Το μόνο που θες είναι να είναι καλα και να χαμογελάει ακομη και να μην είσαστε μαζί...
Δημοσίευση σχολίου