Δευτέρα μεσημέρι, στο κέντρο της πόλης. Μετά από 2 ρακόμελα, πριν από έναν παγωμένο καφέ. «Το λατρεύω αυτό το μέρος» λέω μεταξύ σοβαρού κι αστείου. «Τα καυσαέρια, τα αυτοκίνητα, την βαβούρα, τον κόσμο στους δρόμους. Μου’χουν λείψει».Χαμογελώ και περνάμε το φανάρι. Νιώθω πως κάτι αρχίζει να αλλάζει.
Προς το καλύτερο…
11 σχόλια:
Επιστρέφω...
Αργά αλλά σταθερά...
:)
Τι αργά λες εδώ ρε; Τα ρακόμελα που ήπιες να σκέφτεσαι, τον παγωμένο καφέ, εννοείται την παρέα σου, και θα δεις πόσο γρήγορα θα γυρίσεις! Αφού έχει ανάψει πράσινο ρε.. Εννοείται αλλαγή προς το καλύτερο! Καλή υπομονή! Δεν ξέρω αν υφίσταται ως ευχή, αλλά εγώ στο εύχομαι! :-)
Είναι ίσως που μπήκες πια σε διψήφιο αριθμό ημερών.
Σύντομα και σε μονοψήφιο.
μια στιγμή ήταν μόνο ...
πολύτιμη
κράτα την
ίσως αργήσει να ξανάρθει
Είναι τόσο όμορφα να επιστρέφεις... Πήγαιν'-έλα... Έτσι παραμένουν τα πράγματα επιθυμητά...
kalos poliths
e ante pou eisai!
κοντεύεις μικρούλι..
έρχομαι...
λίγο ακόμη..
Θέλω να πιστευω...
;-)
Να επιστρέφεις πάντα...σε κάτι καλύτερο.
Δημοσίευση σχολίου