Καμιά φορά σκέφτομαι αν με διαβάζεις…αν μπαίνεις ακόμη στο blog με την «ελπίδα» πως έχω ανεβάσει καινούργιο post, πως γράφω κάτι για σένα, πως σου έχω αφήσει κάτι…
Και μετά προσπαθώ να θυμηθώ πως είσαι, πως μοιάζεις, πως σε γνώρισα, πότε σε έχασα..
Και γιατί κανείς δεν με πιστεύει όταν λέω πως δεν υπάρχεις….
