Η παρέα των δίπλα τραπεζιών αριθμεί κοντά στα 12 άτομα. Τιμώμενο πρόσωπο είναι ένας κοντοκουρεμένος τυπάκος, που κατεβάζει σφηνάκια τεκίλα. Οι κοπέλες τον αγκαλιάζουν, οι άνδρες τον χτυπάνε φιλικά στην πλάτη. Δεν θέλει και πολύ μυαλό για να καταλάβεις τι συμβαίνει. Απλό είναι. Απλούστατο. Αύριο παρουσιάζεται. Ήρθε η ώρα ο Ε.Σ. να καλωσορίσει την σειρά 300.Θυμάμαι την αντίστοιχη σκηνή πριν από ακριβώς τρεις μήνες. 30 άτομα μαζεμένα στον Αλχημιστή και εγώ και ο Δ. να προσπαθούμε να τους πείσουμε πως είμαστε καλά, πως δεν τρέχει τίποτα, πως το έχουμε πάρει απόφαση. Πίνοντας σαμπούκες, γελώντας και ακούγοντας μουσικές, που στο στρατό υπάρχουν μόνο στο mp3 μας.
Πέρασαν τρεις μήνες από τότε. Σε άλλους φάνηκε λίγο, σε άλλους πολύ.
Πέρασαν όμως…
Υγ. «Εκείνο το πρωινό ένιωσα πως ήταν δίπλα μου. Για μερικά –ελάχιστα- δευτερόλεπτα αλλά το ένιωσα. Σχεδόν την είδα να κοιμάται στην αγκαλιά μου. Περίεργο πράγμα. Έχουμε να μιλήσουμε πάνω από 2 χρόνια». Κουβέντες φαντάρων στην σκοπιά.
9 σχόλια:
Καλή συνέχεια! Τώρα πήρες το κολάι!
Μπαίνει η απαλλαγή σου, φίλε, "παλιώνεις" σιγά σιγά και χωρίς να το καταλαβαίνεις μια ολόκληρη θητεία θα 'χει γλυστρήσει ανάμεσα απ' τα δάκτυλα σου. Έτσι ακριβώς όπως πέρασαν αυτοί οι 3.
Αυτό το υστερόγραφο...ήταν... μαχαιριά.
Να γυρνάς όποτε μπορείς. Σε περιμένει κόσμος και εδώ.
Η σκοπιά είναι παράξενο πράγμα τελικά... Τη μια τη μισείς και την άλλη δεν θές να φύγεις απο εκεί, απο την ησυχία και την ηρεμία της. Και το μυαλό σε παίζει όπως θέλει εκεί.
Καλό κουράγιο φίλε.
Καλή συνέχεια... είναι η τελευταία "λούφα" στη ζωή.
@spiros:
thanx
@οι σκιές μιλάν:
Για να δουμε...
@nuntius:
Επίσης φίλε. Καλό υπόλοιπο.
@arammos:
Μην παίρνεις κι όρκο..
:)
Το θαύμα είμαστε εμείς. Οπότε μην ανησυχείς. Θα έρθει...
Για να δούμε...
Το ΥΓ ήταν απίστευτο....δεν θα είναι υπερβολή να σου πώ πως δάκρυσα....γιατί μου έχει λείψει ο πραγματικός ΕΡΩΤΑΣ...έτσι απλά.
θα ξανάρθει..
Δημοσίευση σχολίου